Sevdiğim ikinci kadınsın sen.
İlkini sevmeye mecburdum.
Çok iyiliği oldu bana ve hayatımda hiçbir mecburiyeti onun kadar sevmedim.
Sevdiğim ikinci kadınsın sen.
İlkinin yerini alman mümkün değil.
O öğretti bana sevmeyi.
O öğretmese sevemezdim seni bile.
İnan o tuttuğu için ellerimden.
Yürümeyi öğrendim, koşabildim sana....
Onun gözlerine benzediği için gözlerin,
Alamadım gözlerimi senden.
Sana aşığım, seni seviyorum.
Sevdiğim ikinci kadınsın sen.
Hayatım boyunca omuzumda taşıyorum onu ve sen her sabahımdasın.
Kıskanma, alfabede bile senin adının baş harfi ondan sonra gelir.
Kalbim şimdi senin.
Onun kadar sev beni kafi.
O doğurdu, sen öldürme
Ceyhun Yılmaz
2 yorum:
ÇOK TEŞEKKÜRLER,GÜZEL BU ŞİİRİ.KİTAP DA GÜZEL.ŞİİR YAZMAYI HİÇ DENEMEDİM AMA OKUMAK DİNLEMEK HEP ÇOK MUTLU ETTİ BENİ.GÖNÜL YAŞLANMIYOR,İHTİYARLASAK DA. OĞLUM GÜLÜYOR ANNEM HALA MI DİYE
oyuncakcınine;
el emeklerinden sonra şiir sevmen de ayrı bir mutluluk oldu benim için. haklısın, gönül hiç yaşlanmıyor. yaşlanmasın da zaten, iyiyiz böyle :)
Yorum Gönder